Cahit KÜLEBİ - CEBECİ KÖPRÜSÜ

 Cahit KÜLEBİ - CEBECİ KÖPRÜSÜ Şiir Sözleri

Cebeci köprüsünün üstü

Karınca yuvasına benziyor.

Hamallar, körler, topallar

Oturmuş nasibini bekliyor.

Cebeci köprüsü yüksek,

Altından tren geçiyor.

Ya benim aklımdan geçenler?

Kimse bilmiyor.

Şu dünya güzelim dünya

Tıkır tıkır işliyor,

İnsanlar insanlar insanlar

Neden böyle çekişir durur?

Aklım ermiyor.

Cebeci köprüsünün korkulukları

Kara boyalı.

Daha böyle köprülerden geçersin çok

Cahit Külebi!

Şiir Analizi: Cebeci Köprüsü - Cahit Külebi

Temalar:

1. Toplumsal Gözlem ve Eşitsizlik: Şair, Cebeci Köprüsü çevresindeki insanları gözlemleyerek, toplumsal sınıflar ve ekonomik eşitsizliklere dikkat çekiyor. "Hamallar, körler, topallar" ifadesiyle dezavantajlı insanların varlığına işaret ediyor.
2. Zamanın Akışı ve Değişim: Şiirde köprü ve tren gibi simgeler zamanın akışını ve değişimi temsil ediyor. Köprünün üstü kalabalıkken altından geçen tren, hareketin ve geçiciliğin sembolü olarak kullanılmış.
3. İnsanoğlunun Anlaşmazlıkları: "İnsanlar insanlar insanlar / Neden böyle çekişir durur?" dizeleriyle, insanın sürekli çatışma ve anlaşmazlık içinde olmasını sorguluyor.
4. Şairin İçsel Düşünceleri ve Bilinmezlik: "Ya benim aklımdan geçenler? / Kimse bilmiyor." dizeleri, bireysel düşüncelerin dış dünyadan farklı olduğunu vurguluyor.

Duygular:

• Hayret ve Anlayamama: Şair, insanların sürekli çekişmesini anlamlandırmakta zorlanıyor.
• Hüzün ve Melankoli: Toplumun yoksul kesimlerine dair gözlemler, bir hüzün atmosferi yaratıyor.
• Yalnızlık ve İçsel Sorgulama: Şair, kendi düşüncelerini kimsenin bilmemesiyle yalnızlık hissini yansıtıyor.
• Kabullenme: "Daha böyle köprülerden geçersin çok / Cahit Külebi!" dizeleri, hayatın kaçınılmaz döngüsüne bir kabullenme içeriyor.

Anahtar Kelimeler:

• "Cebeci Köprüsü" → Şiirin merkezinde olan köprü, hem fiziksel bir mekan hem de hayatın geçişlerini simgeleyen bir metafor.
• "İnsanlar insanlar insanlar" → İnsanoğlunun toplumsal yapısını ve sürekli çatışmasını vurgulayan tekrar.
• "Tren" → Zamanın akışı ve kaçınılmaz ilerleyişin sembolü.
• "Nasip" → İnsanların kaderine dair bir vurgu yapılıyor.

Dikkat Çeken Sözler:

• "Ya benim aklımdan geçenler? / Kimse bilmiyor." → Şairin iç dünyası ve bireysel yalnızlığı vurgulayan güçlü bir ifade.
• "İnsanlar insanlar insanlar / Neden böyle çekişir durur? / Aklım ermiyor." → Toplumsal çatışmalara yönelik derin bir sorgulama içeriyor.
• "Daha böyle köprülerden geçersin çok / Cahit Külebi!" → Hayatın devamlılığı ve deneyimlerin kaçınılmazlığı üzerine anlamlı bir vurgu.

Genel Mesaj:

Şair, Cebeci Köprüsü'nde gözlemlediği insan manzarası üzerinden toplumsal eşitsizlikleri ve insanın içsel dünyasını sorguluyor. Hayatın işleyişine karşı hem bir hayranlık hem de bir anlam arayışı var. Zamanın ilerlemesi, bireysel düşünceler ve toplumsal çekişmeler arasında bir denge kurulamıyor. Şiirin sonunda ise kaçınılmaz bir kabullenme duygusu hâkim: Hayat devam ediyor, şair de bu süreçte birçok köprüden geçmeye devam edecek.