KUBAT - NE FAYDASI VAR ŞARKI SÖZLERİ

Kubat - Ne Faydası Var şarkısının analizi:

Müzikal Tür: Türk Halk Müziği ve Arabesk karışımı. Kubat’ın yorumuyla halk ezgileriyle içli bir arabesk harmanı diyebiliriz.
Temalar: Aşk, Ayrılık, Hayal kırıklığı, Kadercilik
Kısa Özet: Şarkı, bitmiş bir aşkın ardından yaşanan sorgulamayı ve kabullenmeyi konu alıyor. "Ne faydası var?" sorusu, her kıtada tekrarlanarak boşuna yapılan çabaların altını çiziyor.

Kaderle hesaplaşma: "Felek düşürmüşse vefasız yara / Dağları aşmanın ne faydası var" diyerek insanın çabasının bazen boşuna olduğunu vurguluyor.
Aşkın acısı: "Sevda bir yaradır kabuk bağlayan / El vurup deşmenin ne faydası var" dizeleri, eski aşkın yarasını yeniden açmanın acıdan başka bir şey getirmeyeceğini söylüyor.
Kabulleniş: Şarkının genelinde bir teslimiyet hali var. Mücadeleden çok, artık durmanın, susmanın gerekliliği işlenmiş.

Ruh Hali: Hüzünlü, kabullenici, ağırbaşlı
Nasıl Hissediliyor?: Hem melodideki ağır ritimlerle hem de sözlerdeki tekrarlarla bu duygu pekiştiriliyor.
Etiketler:
- kabullenme
- içsel sükûnet
- kadercilik
- pişmanlık
- duygusal yorgunluk

Fiziksel Mekân: Doğrudan geçen bir mekân yok ama "dağları aşmak", "gönül deryası" gibi ifadelerle doğaya ait imgeler var.
Zihinsel Alan: Şarkı tamamen iç dünyada geçiyor. Geçmişe dönük bir yüzleşme, aşk acısıyla yapılan bir içsel konuşma gibi.

Dil Kullanımı: Şiirsel, geleneksel halk edebiyatı diline yakın. Duru ve ağırbaşlı bir Türkçe.
Kullanılan Teknikler:
- Benzetme: "Sevda bir yaradır", "Gönül bir deryadır"
- Mecaz: "Gönül deryası", "Karga konmuş gonca güle"
- Tekrar: Her kıtada geçen "Ne faydası var?" cümlesi, vurguyu artırıyor.
Genel Hava: Sanki bir dede oturmuş, hayat tecrübelerini saz eşliğinde anlatıyor gibi.

Asıl Mesaj: Bazen hayatta bazı şeyler ne kadar uğraşsan da değişmez. Sevda, ayrılık, kader… Her şeyin bir sınırı ve çaresizliği var. Boşuna çırpınmak sadece insanı yıpratır.
Kendi Yorumum:
Bence burada anlatılmak istenen şey şu: İnsan, hayatın getirdiği bazı acıları kabullenmeli. Sevdanın da ayrılığın da bir sınırı var. Her yara kazıyarak değil, üstünü örterek iyileşir.

"Sevda bir yaradır kabuk bağlayan / El vurup deşmenin ne faydası var"
-> Aşkın geçmişte bıraktığı yaraları kurcalamanın kimseye faydası olmadığını çok güzel bir benzetmeyle anlatıyor.
"Karga konmuş ise o gonca güle / Ardına düşmenin ne faydası var"
-> Sevilmeyen, değer görmeyen bir aşk için çabalamak, zaten solmuş bir gülü kurtarmaya çalışmak gibi boşuna bir gayret.
"Korkarım kör olur gözyaşı gider"
-> Ağlamak da bir yere kadar… Eğer sürekli dökülürse, gözün görme yetisini bile kaybedebilir gibi mecazla ifade edilmiş duygusal tükeniş.

"Yara": Sevdayı temsil ediyor. Fiziksel bir yara gibi zamanla kabuk bağlayan bir acıdan bahsediyor.
"Derya": Gönül, sonsuz bir okyanus gibi; coşuyor ama derinlerine dalmak tehlikeli olabilir.
"Karga - Gonca gül": Sevgiye layık olmayan birinin, güzelliğe zarar vermesi simgelenmiş.
"Dağları aşmak": Uğruna çaba gösterilen ama ulaşılması artık anlamsız hale gelen bir fedakârlık.

SEVDA BİR YARADIR KABUK BAĞLAYAN

EL VURUP DEŞMENİN NE FAYDASI VAR

GÖNÜL BİR DERYADIR COŞUP ÇAĞLAYAN

DİBİNİ EŞMENİN NE FAYDASI VAR

AYRILIK DÜŞTÜYSE İKİ GÖNÜLE FERYAD ETMEK DÜŞER GARİP BÜLBÜLE

KARGA KONMUŞ İSE O GONCA GÜLE

ARDINA DÜŞMENİN NE FAYDASI VAR

KAVUŞMAK ÇAREDİR AYRILIKLARA

YİĞİDİM DİYENİ DÜŞÜRÜR DARA

FELEK DÜŞÜRMÜŞSE VEFASIZ YARA

DAĞLARI AŞMANIN NE FAYDASI VAR

DELİLİ ANLATSAM SÖZ BOŞA GİDER

YANIP TUTUŞTUĞUM KÖZ BOŞA GİDER

KORKARIM KÖR OLUR GÖZYAŞI GİDER

SEL OLUP TAŞMANIN NE FAYDASI VAR